- هند هدف دارد تا مناطق شهری را تا سال 2035 به وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) منتقل کند و هزینه‌های واردات نفت را به طور تقریبی تا 106.6 میلیارد دلار کاهش دهد.
- این تغییر انتظار می‌رود حدود 370,000 شغل جدید در بخش‌هایی مانند تحرک الکتریکی، زیرساخت‌های خورشیدی و بازیافت وسایل نقلیه ایجاد کند.
- حدود 17.7 گیگاوات ظرفیت خورشیدی اضافی مورد نیاز است که از هدف هند برای دستیابی به 500 گیگاوات انرژی تجدیدپذیر تا سال 2030 حمایت می‌کند.
- این پیشنهاد شامل بازنشستگی تدریجی وسایل نقلیه قدیمی دیزلی و بنزینی است که هدف آن از بین بردن 11.4 میلیون وسیله نقلیه فرسوده طی پنج سال است.
- کاهش آلودگی‌های اتوبوس‌ها می‌تواند باعث کاهش آلودگی NOx تا 80% و PM2.5 تا 50% تا سال 2030 شود و هم‌راستا با اهداف کیفیت هوا باشد.
- سیاست‌ها از طرح‌های اسقاط و مشوق‌ها برای تسهیل این انتقال حمایت می‌کنند و از اهداف برنامه ملی هوای پاک حمایت می‌کنند.
در میان شلوغی مناظر شهری در هند، یک انقلاب آرام در حال شکل‌گیری است که آسمان‌های پاک‌تر، میلیاردها صرفه‌جویی و جریانی از شغل‌های سبز را وعده می‌دهد. موسسه انرژی و منابع (TERI) یک مسیر تحول‌آفرین برای بیش از 44 میلیون شهر هند ترسیم کرده است که بر محوری بر وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) می‌چرخد.
این برنامه هم جاه‌طلبانه و هم ضروری است—هدف از انتقال کامل به EVs تا سال 2035 در این قطب‌های پرجمعیت می‌تواند به هند کمک کند تا هزینه‌های واردات نفت خود را به طرز شگفت‌انگیزی تا 9.17 lakh crore روپیه (تقریباً 106.6 میلیارد دلار) کاهش دهد. چنین تغییری همچنین می‌تواند زمینه‌ساز بیش از 3.7 lakh شغل جدید باشد و به بازار کار پر جنب و جوش کشور جان تازه‌ای ببخشد و نقش‌های ایجاد شده شامل تحرک الکتریکی، زیرساخت‌های انرژی خورشیدی و بازیافت وسایل نقلیه خواهد بود.
ایستگاه‌های شارژ پر جنب و جوش و آفتابی که توسط پنل‌های خورشیدی سقف‌ها تأمین می‌شوند، ممکن است به زودی در میان گسترش شهری جا بیفتند. برآورده کردن این الزام تجدیدپذیر نیاز به نصب 17.7 گیگاوات انرژی خورشیدی فتوولتایی اضافی دارد که بطور کامل با آرزوهای هند برای گسترش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر خود به 500 گیگاوات تا پایان این دهه همسویی دارد.
نقشه‌راه TERI فراتر از یک تغییر زیست‌محیطی است؛ این یک کاتالیزور برای توسعه اقتصادی از منظر پایداری است. این آرزوی سبز را با اهداف عملی زوج می‌کند و سیاست برای بازنشستگی تدریجی وسایل نقلیه قدیمی دیزلی و بنزینی را توصیه می‌کند—دیزل‌ها بیش از یک دهه و وسایل نقلیه بنزینی بیش از 15 سال در خدمت. این روند به تدریج و طی یک انتقال پنج‌ساله انجام می‌شود که هدف آن حذف 11.4 میلیون وسیله نقلیه فرسوده است و ابتدا بر روی وسایل نقلیه تجاری تمرکز می‌کند تا حداقل مزاحمت اقتصادی ایجاد کند و در عین حال مشکلات جدی آلودگی هوای هند را کاهش دهد.
به این نکته توجه کنید: اتوبوس‌ها، شریان‌های اصلی حمل و نقل عمومی، به عنوان مقصران اصلی آلودگی ذرات شناسایی شده‌اند و به طور قابل توجهی به سطوح PM2.5 و اکسیدهای نیتروژن (NOx) کمک می‌کنند. بازنشستگی اینها می‌تواند آلاینده‌های NOx را تا 80% و PM2.5 را تا نیمی تا سال 2030 کاهش دهد.
به عنوان رگ حیاتی حمل و نقل روزمره و تجارت، اقدامات پیشنهادی به اصلاحات گسترده‌تر در سیاست‌های کلان می‌انجامد و مطالعه TERI اجرای سیاست‌های اسقاط و برنامه‌های تشویقی را توصیه می‌کند که این انتقال را تسهیل می‌کنند. این رویکرد چند وجهی یک خط مستقیم بین بهبود کیفیت هوا و رشد اقتصادی می‌کشد و تعهدات جهانی هند به تغییرات آب و هوایی را تأکید می‌کند.
در حقیقت، این بیشتر از یک استراتژی است؛ این یک جنبش دوراندیشانه به سوی آینده‌ای عادلانه و زیست‌محیطی است. با هم‌راستا کردن نوآوری تکنولوژیک با زیرساخت‌ها و حمایت‌های لازم سیاسی، هند در آستانه تعریف مجدد تحرک شهری ایستاده است. از طریق چنین نقشه‌راهی، این کشور نه تنها هدف دارد تا مناظر شهری خود را پاک کند بلکه همچنین یک معیار جهانی در ادغام سرپرستی محیط زیست با رشد توسعه‌ای تعیین کند.
چگونه انقلاب وسایل نقلیه الکتریکی هند می‌تواند زندگی شهری را متحول کند
رونمایی از انتقال وسایل نقلیه الکتریکی هند
انتقال هند به وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) تنها به‌معنای پذیرش یک شکل جدید از حمل و نقل نیست؛ این یک تغییر پارادایمی با پیامدهای جهانی بالقوه است. موسسه انرژی و منابع (TERI) این چشم‌انداز وسیع را برای مناظر شهری وسیع هند ترسیم کرده است و هدف آن برق‌رسانی کامل وسایل نقلیه تا سال 2035 است. این برنامه جاه‌طلبانه می‌تواند نه‌تنها واردات نفت را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد، بلکه موجب ایجاد شغل‌های بسیار و بهبود کیفیت هوا به طرز چشمگیری شود.
مزایای کلیدی انتقال به EV
1. صرفه‌جویی اقتصادی: ممکن است هزینه واردات نفت هند به اندازه 9.17 lakh crore روپیه (تقریباً 106.6 میلیارد دلار) کاهش یابد. این یک گام بزرگ به سوی استقلال انرژی و کاهش قابل توجه کسری تجاری ملی است که منابع را به سایر بخش‌های حیاتی اقتصاد هدایت می‌کند.
2. فرصت‌های شغلی: انتظار می‌رود این انتقال حدود 370,000 شغل جدید ایجاد کند. این مشاغل در زمینه تولید EVs، توسعه زیرساخت‌های انرژی خورشیدی و صنایع بازیافت وسایل نقلیه خواهند بود و راه را برای ایجاد شغل‌های پایدار هموار می‌کنند.
3. تأثیر زیست‌محیطی: بازنشستگی تدریجی وسایل نقلیه قدیمی و آلودگی‌زاتر (دیزل و بنزین) نقش حیاتی در کاهش آلاینده‌های NOx تا 80% و آلاینده‌های PM2.5 تا 50% تا سال 2030 ایفا خواهد کرد. این می‌تواند تأثیر شگرفی بر سلامت عمومی داشته باشد، به‌ویژه در شهرهایی که با کیفیت هوای ضعیف دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
مراحل برای یک انتقال روان
1. ایستگاه‌های شارژ خورشیدی روی بام: گسترش زیرساخت‌های EV ضروری است و تمرکز باید بر نصب 17.7 گیگاوات انرژی خورشیدی فتوولتایی برای تأمین انرژی ایستگاه‌های شارژ باشد. این با تعهد هند به افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر خود به 500 گیگاوات تا سال 2030 هم‌راستا است.
2. بازنشستگی تدریجی وسایل نقلیه: اجرای یک فرآیند بازنشستگی تدریجی برای وسایل نقلیه قدیمی، ثبات اقتصادی را تضمین می‌کند در حالی که مزایای زیست‌محیطی به تدریج به وقوع می‌پیوندند. این شامل یک سیاست اسقاط قابل اجرا برای وسایل نقلیه تجاری و حمل‌ونقل عمومی است.
3. برنامه‌های تشویقی: به‌منظور ترغیب هر دو طرف مصرف‌کننده و تولیدکننده برای تغییر به EVs، طرح‌های دولتی می‌توانند مشوق‌های مالی ارائه دهند و بدین ترتیب هزینه ابتدایی پذیرش EV را کاهش دهند.
پیش‌بینی‌های بازار و روندهای صنعت
بازار جهانی EV انتظار می‌رود به‌طور قابل توجهی رشد کند و هند به‌عنوان یک نقش محوری با توجه به استراتژی پذیرش مقیاس بزرگ خود بازی کند. طبق گزارشی از آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، فروش سالانه EVها می‌تواند تا 44 میلیون وسیله نقلیه تا سال 2030 برسد اگر سیاست‌ها حمایتگرانه باقی بمانند.
بررسی نگرانی‌های فوری
– پایداری باتری: یکی از نگرانی‌ها درباره EVها تأثیر زیست‌محیطی تولید و دفع باتری است. ترویج تحقیقات در زمینه فناوری‌های باتری پایدار، مانند باتری‌های لیتیوم-گوگرد یا باتری‌های حالت جامد، می‌تواند این نگرانی‌ها را کاهش دهد.
– فاصله زیرساختی: کمبود زیرساخت مناسب شارژ فعلی یک مانع عمده است. یک شبکه وسیع از ایستگاه‌های شارژ قابل دسترسی و به‌خوبی مکان‌یابی شده برای تسهیل پذیرش گسترده EV حیاتی است.
– هزینه انتقال: هزینه اولیه انتقال می‌تواند بالا باشد. با این حال، صرفه‌جویی‌های بلندمدت در سوخت و نگهداری قابل توجه است و یارانه‌های دولتی می‌توانند هزینه‌های اولیه را جبران کنند.
توصیه‌های نهایی
– برای مصرف‌کنندگانی که به خرید EV فکر می‌کنند، از مشوق‌های دولتی موجود مطلع باشید و مزایای بلندمدت هزینه‌ها را در نظر بگیرید.
– سیاست‌گذاران باید بر برنامه‌ریزی یکپارچه که شامل توسعه شهری است، تمرکز کنند و زیرساخت EV را به عنوان یک جزء اصلی در نظر بگیرند.
– ذینفعان صنعت باید به نوآوری در فناوری باتری و راه‌حل‌های شارژ برای جذاب‌تر و عملی‌تر کردن EVها ادامه دهند.
با اقدام قاطع در حال حاضر، هند می‌تواند عصر زندگی شهری پاک و پایدار را آغاز کند که نه‌تنها به نفع محیط زیست است، بلکه معیاری برای دیگر کشورها به دنبال آن است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی تحول هند در عرصه انرژی خود، به وب‌سایت TERI مراجعه کنید.
